Nazewnictwo Ptasznik czerwonokolanowy, Mexican redknee

Wielkość Dorasta do 7-8cm ciała a rozpiętość odnóży 16-17cm.

Długość życia Samice dożywają 20 lat, samce po ok. 2 latach po ostatniej wylince padają. Samce są o wiele smuklejsze od samic, posiadają w przeciwieństwie do samic, haczyki na pierwszej parze odnóży, które służą do podtrzymywania samicy w czasie kopulacji, na nagogłaszczkach posiadają bulbusy przypominające małe maczugi, przechowywane jest w nich nasienie.

Występowanie Występuje głównie na terenach Meksyku.

Wygląd Bardzo ładny ptasznik. Uda i odwłok pająka są czarne; ten ostatni porastają miejscami jaśniejsze włoski podchodzące pod rudy kolor. Karapaks na wysokości oczu i centralnie jest czarny, jednak na obrzeżach przechodzi nagle w podpalany pomarańcz. Rzepki pająka są mieszanką czerwieni, jaskrawej pomarańczy i żółci. Goleń w górnej jej części jest czarna; w dolnej natomiast jest tego samego koloru, co rzepka, choć bardziej wyblakłego. Na piętach obserwujemy ten sam schemat, co na goleniach, z tym, że ponownie kolory są jeszcze mniej znaczące. Taki sposób ubarwienia nóg daje imponujący efekt nakładających się naprzemiennie kolorów (pasków). Stopy pająka są czarne.

Biotop Na wolności można go spotkać ukrytego w norach w środowisku półpustynnym, oraz na sawannach.

Temperatura i Wilgotność W dzień powinna wynosić 26-30°C, jest to temperatura optymalna, w której napewno nasz ptasznik będzie się dobrze rozwijał. W nocy temperatura powinna byś troszkę niższa od 23 do 25°C. Wilgotność powinna się utrzymywać, w granicach 70-80 %. Spryskujemy podłoże ptasznika, bądź ścianki, musimy jednak pamiętać, żeby ptasznik nie miał błota, tylko lekko wilgotne podłoże.

Oświetlenie Do ogrzewania terrarium najczęściej używamy żarówki o odpowiednio dobranej mocy 10/15 Vat. Dobrym pomysłem jest stosowanie czerwonej żarówki, przy której możemy swobodnie obserwować ptasznika, nie ingerując w jego aktywność.

Żywienie Wszelkiego rodzaju bezkręgowce, małe gryzonie. Przyjmuje się, że pokarm nie powinien być większy od pająka. Martwe owady należy codziennie wymieniać na nowe, aby zapobiec powstaniu pleśni, która może być szkodliwa dla pająka. Młodego osobnika powinno karmić się co 1-2 dni, a dorosłe w zależności od wielkości ofiary, mniej więcej 3-4 razy na tydzień. Dużemu okazowi raz na miesiąc można podać średniej wielkości mysz. Jednak, nie zawsze tego typu pokarm będzie zjadany, dlatego jeśli ptasznik nie zdecyduje się na zjedzenie oseska, wyciągamy pokarm z terrarium. Kiedy ptasznik przejawia okres przygotowywania się do wylinki, nie należy karmić w tym okresie ptasznika. Młode ptaszniki śmiało możemy karmić muchami lub ich larwami.

Aktywność Głównie nocą i o zmierzchu. Dzień przebywają zazwyczaj w kryjówkach. Rozpoznawanie płci Samica mocniej zbudowana od samca, choć często o mniejszej rozpiętości odnóży. Samiec ma haki na goleniach pierwszej pary nóg i narządy kopulacyjne na nogogłaszczkach. Ubarwienie obu płci zbliżone. Rozpoznanie płci jest możliwe już u niedorosłych osobników po szczegółach budowy płytki i szczeliny płciowej.

Rozmnażanie Średnio trudne. Samica powinna mieć, co najmniej 4-5 lat, gdyż młodsze prawie nigdy nie robią kokonu po kopulacji. Sam akt płciowy przebiega zazwyczaj spokojnie i bez problemu. Po kopulacji należy umożliwić samcowi ucieczkę, gdyż samica może być agresywna. Kokon jest budowany po 4-9 miesiącach. Najczęściej zawiera 600-900 jaj. Młode wylęgają się po ok.5-6 tygodniach i stają się pajączkami po kolejnych 45-55 dniach.

Terrarium Dla Brachypelm, zalecane wymiary terrarium to 30/20/20. Terrarium dla tego gatunku ptaszników nie powinno być zbyt duże, ponieważ zwierzę mogłoby mieć problemy ze znajdywaniem pokarmu, oraz wchodząc na jakieś górne ścianki, to spadając mogłoby zrobić sobie krzywdę. Istnieją też inne negatywne czynniki trzymania pająków w zbyt dużym terrarium, mianowicie ptaszniki są bardziej agresywne. Młode ptaszniki trzymamy w pudełkach na mocz, bądź w kliszach po filmie. Jako podłoże używamy najlepiej mieszankę torfu z włóknem kokosowym, taka mieszanka dobrze trzyma wilgotność. Całkowicie odpada użycie piasku jako podłoża do terrarium, ponieważ bardzo szybko na takim podłożu pojawia się pleśń, oraz drobinki piasku mogłyby zatkać płucotchawki ptasznika, co może spowodować jego śmierć. Terraria Brachympelm powinny zawierać kryjówkę zbudowaną z kokosa, bądź korzenia, pod którym mogłyby się ptaszniki schować. Umieszczacie na stałe roślin w terrarium, w niektórych wypadkach mija się z celem, Brachypelmy często lubią kopać i prawdopodobnie taka roślina zostałaby przemieszczona. Można dla ozdoby umieścić sztuczną roślinność bądź mchy. Dorosłym osobnikom umieszczamy miseczkę z wodą, ponieważ dorosłe osobniki często piją wodę z takich pojemniczków.

Ciekawostki Bardzo często spotykany w hodowli ptasznik. Z faktu, iż jest bardzo łagodnie usposobiony, jest często wybierany jako pierwszy ptasznik w hodowli. Jest to gatunek objęty CITES, dlatego jeśli wiemy, że nasza samica złożyła kokon i będziemy chcieli sprzedawać młode tego gatunku, trzeba mieć zaświadczenie o urodzeniu w niewoli, które wystawia weterynarz powiatowy. Jad B. albopilosum składa się z toksyn białkowych, który jest porównywalny z jadem pszczoły, dlatego też nie stanowi zagrożenia dla człowieka. Jednak osoby uczulone, mogą wpaść w wstrząs anafilaktyczny, który może pociągnąć za sobą bardziej negatywne skutki. Po ugryzieniu najlepiej jest wypić wapno i udać się do lekarza. Ugryzienie przez tego ptasznika, zdarza się równie rzadko, co wcale, ptasznik ten jest z natury bardzo płochliwy i woli uciec do nory, niż ukąsić. Ptasznik broni się wyczesując włoski parzące z odwłoka. Jako, że jest pięknie ubarwiony, w naturalnym środowisku można go spotkać rzadko, został wytępiony poprzez masowy odłów z jego terenów naturalnych na potrzeby rynku terrarystycznego. Głównie osobniki tego gatunku pochodzą z hodowli prywatnych.

Ocena Zasady oceniania zobacz: jad: 1 szybkość: 1 temperament: 1 łatwość hodowli: 2 odporność na błędy hodowców: 2 ocena ogólna: 7

Gatunek łatwy w hodowli, polecany dla początkujących hodowców.

Źródło: Arachnea.pl