Nazewnictwo Mexican pink

Wielkość Dorasta do 7-8cm ciała a rozpiętość odnóży 15-16cm.

Długość życia Samice dożywają 15-18lat,samce giną ok. roku po ostatniej wylince.

Występowanie Meksyk, Gwatemala

Wygląd Odwłok, karapaks i uda ptasznika są zasadniczo czarne, lecz mogą przyjmować lekki odcień bardzo ciemnego brązu. Odwłok porośnięty jest nieznacznie jasno rudymi włoskami. Dalsze segmenty nóg pająka (a dokładnie rzepki, golenie i częściowo pięty) są jaśniejsze od reszty ciała. Wpadają w coś pomiędzy jasnym brązem a szarością - dominuje jednak jasny brąz. Stopy ptasznika są kolorystycznie takie same jak karapaks.

Biotop Pająk ten zamieszkuje wilgotne lasy Ameryki Środkowej. Żyje w norkach które znajdzie lub wykopie.

Temperatura i Wilgotność Optymalna temperatura w dzień to 25-28°C, w nocy około 22°C.Może spadać nawet do 17-18°C .Wilgotność powinna utrzymywać się na poziomie 60-70%.

Oświetlenie Do ogrzewania terrarium najczęściej używamy żarówki o odpowiednio dobranej mocy 10/15 Vat. Dobrym pomysłem jest stosowanie czerwonej żarówki, przy której możemy swobodnie obserwować ptasznika, nie ingerując w jego aktywność.

Żywienie Żywienie tego pajączka nie różni się zbytnio od żywienia od innych ptasznikow. Mimo ze pajączki nie nalezą do agresywnych potrafią poradzić sobie niekiedy z większa ofiara od siebie. Jeśli chodzi o młode pajączki to podajemy kawałki mącznika, wylęg świerszcza, larwy muchy. Starsze osobniki ok. L4-L5 potrafią już same zabić larwę muchy. Gdy ptasznik jest już większy podajemy świerszcze, karaczany, można podać raz na jakiś czas mysiego oseska. Pokarm podajemy tak 3-4 razy na tydzień. Jeśli pająk nie zje podanego mu pokarmu, wyciągamy go z terrarium i podajemy za kilka dni. Nie należy podawać na sile i do kilku dni po wylince ok. 7-10 dni.

Aktywność Głównie nocą i o zmierzchu. Dzień przebywają zazwyczaj w kryjówkach.

Rozpoznawanie płci Samica mocniej zbudowana od samca, choć często o mniejszej rozpiętości odnóży. Samiec ma haki na goleniach pierwszej pary nóg i narządy kopulacyjne na nogogłaszczkach. Ubarwienie obu płci zbliżone. Rozpoznanie płci jest możliwe już u niedorosłych osobników po szczegółach budowy płytki i szczeliny płciowej.

Rozmnażanie Trudne. Są problemy ze skompletowaniem pary ze względu na stosunkowo małe rozpowszechnienie w hodowlach. Dość często samice nie budują też po kopulacji kokonów. Zazwyczaj kopulują dość łatwo, choć po zakończeniu godów samica może być agresywna w stosunku do samca. Należy, więc umożliwić mu ucieczkę. Samica znosi jaja najczęściej po 5-8 miesiącach po zapłodnieniu. Kokon zawiera około 600-700 jaj, młode wylęgają sie po 4-6 tygodniach, pająkami stając się po kolejnych 45-55 dniach.

Terrarium Dla Brachypelm, zalecane wymiary terrarium to 30/20/20. Terrarium dla tego gatunku ptaszników nie powinno być zbyt duże, ponieważ zwierzę mogłoby mieć problemy ze znajdywaniem pokarmu, oraz wchodząc na jakieś górne ścianki, to spadając mogłoby zrobić sobie krzywdę. Istnieją też inne negatywne czynniki trzymania pająków w zbyt dużym terrarium, mianowicie ptaszniki są bardziej agresywne. Młode ptaszniki trzymamy w pudełkach na mocz, bądź w kliszach po filmie. Jako podłoże używamy najlepiej mieszankę torfu z włóknem kokosowym, taka mieszanka dobrze trzyma wilgotność. Całkowicie odpada użycie piasku jako podłoża do terrarium, ponieważ bardzo szybko na takim podłożu pojawia się pleśń, oraz drobinki piasku mogłyby zatkać płucotchawki ptasznika, co może spowodować jego śmierć. Terraria Brachympelm powinny zawierać kryjówkę zbudowaną z kokosa, bądź korzenia, pod którym mogłyby się ptaszniki schować. Umieszczacie na stałe roślin w terrarium, w niektórych wypadkach mija się z celem, Brachypelmy często lubią kopać i prawdopodobnie taka roślina zostałaby przemieszczona. Można dla ozdoby umieścić sztuczną roślinność bądź mchy. Dorosłym osobnikom umieszczamy miseczkę z wodą, ponieważ dorosłe osobniki często piją wodę z takich pojemniczków.

Ciekawostki Jest to gatunek objęty CITES, dlatego jeśli wiemy, że nasza samica złożyła kokon i będziemy chcieli sprzedawać młode tego gatunku, trzeba mieć zaświadczenie o urodzeniu w niewoli, które wystawia weterynarz powiatowy.

Ocena Zasady oceniania zobacz: jad: 1 szybkość: 1 temperament: 1 łatwość hodowli: 2 odporność na błędy hodowców: 3 ocena ogólna: 8

Polecany, początkującym hodowcom.

Źródło: Arachnea.pl