Nazewnictwo Mexican Giant Redknee

Wielkość Dorasta do 7-8cm ciała a rozpiętość odnóży 14-15cm.

Długość życia Samice dożywają do 20 lat samce giną ok. roku po ostatniej wylince.

Występowanie Meksyk; Ameryka Północna (Nowy Świat).

Wygląd Łudząco podobny do B. smithi. Pająk posiada odwłok i uda w czarnym kolorze; na odwłoku wyrastają grube, jasno rude włosy. Karapaks posiada na centralnej jego części sporą czarną plamę; na obrzeżach natomiast przyjmuje kolor podpalanej pomarańczy. Rzepki pająka są czerwono-pomarańczowe i to właśnie ich bardzo intensywny kolor odróżnia B. annitha (barwa nieco bardziej zmierza w stronę czerwieni) od B. smithi. Golenie w górnej ich części są czarne, a w dolnej ciemno-pomarańczowe (kolor już dużo mniej intensywny niż na rzepkach). Pięty i stopy są czarne.

Na wolności występuje w środowisku półpustynnym.

Temperatura i Wilgotność Temperatura powinna wahać się pomiędzy 25 a 27°C z nieznacznymi spadkami w okresie nocnym. Wilgotność należy utrzymywać w zakresie 65-70%.

Oświetlenie Czas oświetlania terrarium powinien się mieścić pomiędzy 5-7 godzinami. Jednak głównie terraria terrarystów oświetlane są, aby zwiększyć temperaturę w terrarium. Najlepszym rodzajem ogrzewania jest czerwona żarówka 15-25W, przy której możemy obserwować naszego ptasznika bez obaw, że ingerujemy w jego aktywność.

Żywienie Wszelkiego rodzaju bezkręgowce, małe gryzonie. Przyjmuje się, że pokarm nie powinien być większy od pająka. Martwe owady należy codziennie wymieniać na nowe, aby zapobiec powstaniu pleśni, która może być szkodliwa dla pająka. Młodego osobnika powinno karmić się, co 1-2 dni, a dorosłe w zależności od wielkości ofiary, mniej więcej 3-4 razy na tydzień. Kiedy ptasznik przejawia okres przygotowywania się do wylinki, nie należy karmić w tym okresie ptasznika. Młode ptaszniki śmiało możemy karmić muchami lub ich larwami.

Aktywność Prowadzi skryty tryb życia, głównie jest aktywny nocą, dzień spędza w norze.

Rozpoznawanie płci Samica mocniej zbudowana od samca, choć często o mniejszej rozpiętości odnóży. Samiec ma haki na goleniach pierwszej pary nóg i narządy kopulacyjne na nogogłaszczkach. Ubarwienie obu płci zbliżone. Rozpoznanie płci jest możliwe już u niedorosłych osobników po szczegółach budowy płytki i szczeliny płciowej.

Rozmnażanie Stosunkowo trudniejsze niż u innych brachypelm. Nie zawsze można łatwo skompletować parę, ze względu na niezbyt dużą powszechność w hodowli. Samica powinna mieć, co najmniej 4-5 lat, gdyż młodsze prawie nigdy nie robią kokonu po kopulacji. Sam akt płciowy przebiega zazwyczaj spokojnie i bez problemu. Kokon jest budowany po 4-9 miesiącach. Najczęściej zawiera 500-800 jaj. Młode wylęgają sie po ok.5-6 tygodniach i stają sie pajączkami po kolejnych 40-50 dniach.

Terrarium Dla Brachypelm, zalecane wymiary terrarium to 30/20/20. Terrarium dla tego gatunku ptaszników nie powinno być zbyt duże, ponieważ zwierzę mogłoby mieć problemy ze znajdywaniem pokarmu, oraz wchodząc na jakieś górne ścianki, to spadając mogłoby zrobić sobie krzywdę. Istnieją też inne negatywne czynniki trzymania pająków w zbyt dużym terrarium, mianowicie ptaszniki są bardziej agresywne. Młode ptaszniki trzymamy w pudełkach na mocz, bądź w kliszach po filmie. Jako podłoże używamy najlepiej mieszankę torfu z włóknem kokosowym, taka mieszanka dobrze trzyma wilgotność. Całkowicie odpada użycie piasku jako podłoża do terrarium, ponieważ bardzo szybko na takim podłożu pojawia się pleśń, oraz drobinki piasku mogłyby zatkać płucotchawki ptasznika, co może spowodować jego śmierć. Terraria Brachympelm powinny zawierać kryjówkę zbudowaną z kokosa, bądź korzenia, pod którym mogłyby się ptaszniki schować. Umieszczacie na stałe roślin w terrarium, w niektórych wypadkach mija się z celem, Brachypelmy często lubią kopać i prawdopodobnie taka roślina zostałaby przemieszczona. Można dla ozdoby umieścić sztuczną roślinność bądź mchy. Dorosłym osobnikom umieszczamy miseczkę z wodą, ponieważ dorosłe osobniki często piją wodę z takich pojemniczków.

Ciekawostki Z faktu, iż jest bardzo łagodnie usposobiony, jest często wybierany jako pierwszy ptasznik w hodowli. Jest to gatunek objęty CITES, dlatego jeśli wiemy, że nasza samica złożyła kokon i będziemy chcieli sprzedawać młode tego gatunku, trzeba mieć zaświadczenie o urodzeniu w niewoli, które wystawia weterynarz powiatowy.

Ocena Zasady oceniania zobacz: jad: 1 szybkość: 1 temperament: 1 łatwość hodowli: 2 odporność na błędy hodowców: 2 ocena ogólna: 7

Gatunek dobry do hodowli już przez początkujących hodowców.

Źródło: Arachnea.pl