Nazewnictwo Mexican Golden Redrump

Wielkość Dorastają do 6-7 cm ciała a rozpiętość odnóży 14-15cm.

Długość życia Samice dożywają 15-18 lat,samce giną ok. roku po ostatniej wylince.

Występowanie Głównie zamieszkuje tereny Meksyku.

Wygląd Uda i odwłok ptasznika są czarne. Karapaks natomiast jest bardzo jasny na tle ciała - w kolorze kremowym wymieszanym z podpalanym beżem. Odwłok porośnięty jest dość gęsto grubymi, karminowymi włosami. Dalsze segmenty nóg pająka są także czarne, jednak wyraźnie widać na nich silnie metalicznie-granatowy połysk.

Biotop Pająk ten zamieszkuje wilgotne lasy Ameryki Środkowej. Żyje w norkach, które znajdzie lub wykopie.

Temperatura i Wilgotność Optymalna temperatura w dzień nie powinna przekraczać 25 C, w nocy około 20-22°C. Wilgotność powinna utrzymywać się na poziomie 60%.

Oświetlenie Do ogrzewania terrarium najczęściej używamy żarówki o odpowiednio dobranej mocy 10/15 Wat. Dobrym pomysłem jest stosowanie czerwonej żarówki, przy której możemy swobodnie obserwować ptasznika, nie ingerując w jego aktywność.

Żywienie Żywienie tego pajączka nie różni się zbytnio od żywienia od innych ptasznikow. Mimo ze pajączki nie nalezą do agresywnych potrafią poradzić sobie niekiedy z większa ofiara od siebie. Jeśli chodzi o młode pajączki to podajemy kawałki mącznika, wylęg świerszcza, larwy muchy. Starsze osobniki ok. L4-L5 potrafią już same zabić larwę muchy. Gdy ptasznik jest już większy podajemy świerszcze, karaczany, można podać raz na jakiś czas mysiego oseska. Pokarm podajemy tak 3-4 razy na tydzień. Jeśli pająk nie zje podanego mu pokarmu, wyciągamy go z terrarium i podajemy za kilka dni. Nie należy podawać na sile i do kilku dni po wylince ok. 7-10 dni.

Aktywność Prowadzi skryty tryb życia, głównie jest aktywny nocą, dzień spędza w norze.

Rozpoznawanie płci Samica mocniej zbudowana od samca, choć często o mniejszej rozpiętości odnóży. Samiec ma haki na goleniach pierwszej pary nóg i narządy kopulacyjne na nogogłaszczkach. Ubarwienie obu płci zbliżone. Rozpoznanie płci jest możliwe już u niedorosłych osobników po szczegółach budowy płytki i szczeliny płciowej.

Rozmnażanie Trudne. Są problemy ze skompletowaniem pary ze względu na powolny wzrost i małe rozpowszechnienie w hodowlach. Dość często samice nie budują też po kopulacji kokonów. Zazwyczaj kopulują dość łatwo, choć po zakończeniu godów samica może być agresywna w stosunku do samca. Należy, więc umożliwić mu ucieczkę. Samica znosi jaja najczęściej po 5-8 miesiącach po zapłodnieniu. Kokon zawiera około 500-700 jaj, młode wylęgają się po 5-7 tygodniach, pająkami stając się po kolejnych 50-60 dniach.

Terrarium Dla Brachypelm, zalecane wymiary terrarium to 30/20/20. Terrarium dla tego gatunku ptaszników nie powinno być zbyt duże, ponieważ zwierzę mogłoby mieć problemy ze znajdywaniem pokarmu, oraz wchodząc na jakieś górne ścianki, to spadając mogłoby zrobić sobie krzywdę. Istnieją też inne negatywne czynniki trzymania pająków w zbyt dużym terrarium, mianowicie ptaszniki są bardziej agresywne. Młode ptaszniki trzymamy w pudełkach na mocz, bądź w kliszach po filmie. Jako podłoże używamy najlepiej mieszankę torfu z włóknem kokosowym, taka mieszanka dobrze trzyma wilgotność. Całkowicie odpada użycie piasku jako podłoża do terrarium, ponieważ bardzo szybko na takim podłożu pojawia się pleśń, oraz drobinki piasku mogłyby zatkać płucotchawki ptasznika, co może spowodować jego śmierć. Terraria Brachympelm powinny zawierać kryjówkę zbudowaną z kokosa, bądź korzenia, pod którym mogłyby się ptaszniki schować. Umieszczacie na stałe roślin w terrarium, w niektórych wypadkach mija się z celem, Brachypelmy często lubią kopać i prawdopodobnie taka roślina zostałaby przemieszczona. Można dla ozdoby umieścić sztuczną roślinność bądź mchy. Dorosłym osobnikom umieszczamy miseczkę z wodą, ponieważ dorosłe osobniki często piją wodę z takich pojemniczków.

Ciekawostki Jest to gatunek objęty CITES, dlatego jeśli wiemy, że nasza samica złożyła kokon i będziemy chcieli sprzedawać młode tego gatunku, trzeba mieć zaświadczenie o urodzeniu w niewoli, które wystawia weterynarz powiatowy.

Ocena Zasady oceniania zobacz: jad: 1 szybkość: 1 temperament: 1 łatwość hodowli: 2 odporność na błędy hodowców: 3 ocena ogólna: 8

Polecany dla początkujących, badź nieco już doświadczonych hodowców.

Źródło: Arachnea.pl