Nazewnictwo Costa Rican red

Wielkość Dorastają do 8 cm. ciała a rozpiętość odnóży 14-15cm.

Długość życia Samice dożywają 15-20 lat a samce giną ok. rok po ostatniej wylince.

Występowanie Rejony Meksyku, Brazylii, Gwatemali i Kostaryki (Nowy Świat).

Wygląd Ptasznik bardzo podobny do B. Vagans. Nogi oraz odwłok są hebanowo czarne, włoski na odwłoku grube, koloru czerwonego, jednak mają mniej intensywny kolor niż i Brachypelmy Vagans. Karapaks koloru kremowego z odcieniami brązu.

Biotop Zamieszkuje wilgotne lasy Ameryki Południowej, często spotykany w lasach południowego Meksyku.

Temperatura i Wilgotność Powinna kształtować się pomiędzy 24 a 30°C. W nocy dopuszczalne są spadki do 20°C. Wilgotność należy utrzymywać w zakresie 70-80%.

Oświetlenie Do oświetlania posłuży nam żarówka 15 watowa, która będzie też dobrym źródłem do ogrzewania terrarium. Taką żarówkę należy zabezpieczyć, aby uniknąć ewentualnego poparzenia pająka. Na noc żarówkę wyłączamy, ewentualnie możemy przełączyć na żarówkę dającą czerwone światło, które nie jest widoczne dla pająka. Dzięki temu będziemy mogli obserwować go „nocą”.

Żywienie Wszelkiego rodzaju bezkręgowce, małe gryzonie. Przyjmuje się, że pokarm nie powinien być większy od pająka. Martwe owady należy codziennie wymieniać na nowe, aby zapobiec powstaniu pleśni, która może być szkodliwa dla pająka. Młodego osobnika powinno karmić się, co 1-2 dni, a dorosłe w zależności od wielkości ofiary, mniej więcej 3-4 razy na tydzień. Kiedy ptasznik przejawia okres przygotowywania się do wylinki, nie należy karmić w tym okresie ptasznika. Młode ptaszniki śmiało możemy karmić muchami lub ich larwami.

Aktywność Największą aktywność przejawiają wieczorem i nocą.

Rozpoznawanie płci Samica mocniej zbudowana od samca, choć często o mniejszej rozpiętości odnóży. Samiec ma haki na goleniach pierwszej pary nóg i narządy kopulacyjne na nogogłaszczkach. Ubarwienie obu płci zbliżone. Rozpoznanie płci jest możliwe już u niedorosłych osobników po szczegółach budowy płytki i szczeliny płciowej.

Rozmnażanie Bardzo proste. Zazwyczaj kopulują łatwo, choć po zakończeniu godów samica może być agresywna w stosunku do samca. Należy, więc umożliwić mu ucieczkę. Samica znosi jaja najczęściej po 4-7 miesiącach po zapłodnieniu. Kokon zawiera zazwyczaj 500-1000 jaj, młode wylęgają się po 3-4 tygodniach, pająkami stając się po kolejnych 25-40 dniach.

Terrarium Dla Brachypelm, zalecane wymiary terrarium to 30/20/20. Terrarium dla tego gatunku ptaszników nie powinno być zbyt duże, ponieważ zwierzę mogłoby mieć problemy ze znajdywaniem pokarmu, oraz wchodząc na jakieś górne ścianki, to spadając mogłoby zrobić sobie krzywdę. Istnieją też inne negatywne czynniki trzymania pająków w zbyt dużym terrarium, mianowicie ptaszniki są bardziej agresywne. Młode ptaszniki trzymamy w pudełkach na mocz, bądź w kliszach po filmie. Jako podłoże używamy najlepiej mieszankę torfu z włóknem kokosowym, taka mieszanka dobrze trzyma wilgotność. Całkowicie odpada użycie piasku jako podłoża do terrarium, ponieważ bardzo szybko na takim podłożu pojawia się pleśń, oraz drobinki piasku mogłyby zatkać płucotchawki ptasznika, co może spowodować jego śmierć. Terraria Brachympelm powinny zawierać kryjówkę zbudowaną z kokosa, bądź korzenia, pod którym mogłyby się ptaszniki schować. Umieszczacie na stałe roślin w terrarium, w niektórych wypadkach mija się z celem, Brachypelmy często lubią kopać i prawdopodobnie taka roślina zostałaby przemieszczona. Można dla ozdoby umieścić sztuczną roślinność bądź mchy. Dorosłym osobnikom umieszczamy miseczkę z wodą, ponieważ dorosłe osobniki często piją wodę z takich pojemniczków.

Ciekawostki Brachypelma angustum nie posiada jadu niebezpiecznego dla człowieka i można go porównać z jadem osy. Tak jak wszystkie inne ptaszniki z rodzaju Brachypelma został objęty Konwencją Waszyngtońską (CITES).

Ocena Zasady oceniania [zobacz] jad: 1 szybkość: 1 temperament: 2 łatwość hodowli: 1 odporność na błędy hodowców: 1 ocena ogólna: 6

Jeden z najłatwiejszych w hodowli ptaszników, polecany dla początkujących. Źródło: Arachnea.pl